De meest bekende houtsoorten binnen de Chinese meubelkunst zijn huang hua li (gele pallisander) en zi tan (padoek) die in trek waren bij het keizerlijk hof en die verder alleen de absolute bovenlaag van de bevolking zich kon permitteren. Het zijn deze meubels die ook heden ten dage prijselijk zijn.
Door de periodes heen werd yu mu (iepenhout) vaak gebruikt: ruim voorhanden, sterk, duurzaam en vrij gemakkelijk te bewerken. Daarnaast werd een heel scala aan houtsoorten gebruikt : van notenhout tot grenen, acacia, … en dit vaak binnen éénzelfde meubel op basis van zijn kwaliteiten: b.v. iepen voor de poten en het skelet van een tafel, mooi notenhout voor het blad, een makkelijk te bewerken houtsoort voor snijwerk als ladefronten en ornamenten. Dit was destijds geen bezwaar en zeker niet omdat de meeste meubels met donkere lak werden afgewerkt, hetgeen de combinaties bedekte.
De meubels uit de Ming-periode werden doorgaans uit een zachthout vervaardigd met nadruk op degelijkheid en kwaliteit, zoals de dikte van de panelen.
Een overzicht van de meest gebruikte houtsoorten:
| Nederlands | Chinees | Latijn |
| noordelijke olm/iep | yu mu | ulmus davidiana |
| zuidelijke olm | ju mu | zelkova schneideriana |
| acacia | huai mu | robinia pseudoacasia |
| cypres | bai mu | cupressus / chamaecyperus |
| cederhout | nan mu | phoebe nees / cedrela odorata |
| walnoot | hetao mu | juglans regia |
| kamfer | zhang mu | cinnamomum camphora |
| populier | yang mu | populus tremula |
| vuren | shan mu | abies alba |
| grenen | song mu | pinus / shorea negrosensis |
Afwerking met lak
Opmerkelijk genoeg is het lakwerk van een gemiddeld 17de-eeuws meubel doorgaans veel beter bewaard gebleven dan dat van een vergelijkbaar 18de-eeuws exemplaar. In de Ming-periode werd (zacht) hout veelal eerst beplakt met textiel om trekken en barsten van hout te voorkomen. Op deze stabiele ondergrond werden laklagen aangebracht die nog eens dikker en beter van samenstelling waren dan in latere periodes. In de 18de eeuw werd de houten ondergrond niet langer met textiel beplakt, echter met papier of bedekt met een laagje klei. Dit ging ten koste van degelijkheid. Ook de samenstelling van de lakken werd slechter, broos of zwaar craquelerend, met een schijnbaar dieptepunt in de 2de helft van de 18de eeuw toen flinterdunne lak over kleilagen gelegd werd.
Bronnen:
- Connoisseurship of Chinese Furniture: Ming and Early Qing Dynasties (2 Volumes), Wang Shixiang. ISBN 1878529013
- C.L. Ma Collection: Traditional Chinese Furniture from the Greater Shanxi Region, Curtis Evarts. ISBN 9627956198
- Getuigenissen van Dhr. Jaspers, restaurateur Ming en Qing meubels.